Die heerlijke zomer, die is al even gepasseerd. Hier in Texas zou je er nog durven aan twijfelen maar eerlijk is eerlijk, af en toe is het al lange broeken- en mutsen weer.
Om de schaarste in de jongste dochter haar kleerkast op te vangen, werd er teruggegrepen naar een bekend patroontje.
Patroon: Jacob door Zonen09
Stof: Railroad denim deluxe van Robert Kaufman en Liberty art fabrics – lifestyle Bloomsbury collection
Voor de tweede dochter een goede broek vinden, is geen gemakkelijke opdracht. Haar kleuterbuikje doet de broeken altijd afzakken met het nodige bouwvakkers-effect.
Een Jacob met een royale tricotband… dat ze nu nog eens durft afzakken, verdorie.
Het patroon werd wat aangepast en het werden rechte pijpen, dat staat haar mooier.
En een lief biesje, dat maakt het compleet.
Actiefoto’s na een half uur regenplezier in de plassen met hun zelfgekozen laarzen onder het motto “Choose your battles wisely”
De zomer is uit, of dat zou toch moeten.
Terwijl de pompoenen en de vleermuizen rond ons oren vliegen, doe ik mijn uiterste best om het Halloween-gedoe nog helemaal te negeren.
Een herfstig gevoel in Texas, het laat op zich wachten. Al durven de nachtelijke temperaturen wel al eens onder de 20°C te duiken en herontdekken we het heerlijk gevoel om te kunnen slapen met open ramen. Een fris windje met buitengeuren in huis ipv duffe airco… heerlijk!
Maar dus, heel voorzichtig werd de herfst- en wintergarderobe van de dochters geïnspecteerd en bleek snel dat er een langebroeken- offensief van doen was. Binnen een maand gaan we dat misschien toch eens nodig hebben.
De oudste dochter is een smalleke. Broeken zijn meestal te breed of te kort.
Maar dankzij dit zalig patroontje is dat verleden tijd.
Voor de dochter van bijna 6 in dé Jacobbroek nam ik als breedte maatje 104, het bovenstuk 116 en onderaan ergens tussen 116 en 110.
Twee pyama-testbroeken later, rolden deze broekjes vanonder het machine.
Een knalrood exemplaar in rode katoenen twill met lichtblauw biais-accentje aan de opgestikte zakken
En een ribvelouren turquoise exemplaar met rood accent aan de bolle plooizak.
Ze staan haar beeldig.
Blij!
Met de moessonregens van de voorbije week scheelde het niet veel of we konden letterlijk zeilen op de velden hier beneden.
En omdat één keer douchen per dag ruim voldoende is en dit patroontje al lang schreeuwde om aandacht, werd er besloten om de zeilbroekskes eens uit te testen.
Veel effen stofkes lagen er hier niet te blinken, dus werd het gewone ditte ikeastof. Met een paspelke, want dat moet geoefend worden.
Maatje 3 jaar viel ruim voor het oudste spook maar 2 jaar dan weer net te klein. Kleine zus daarentegen is zeer dankbaar met het kleinste broekske.
Maar, waar ik echt helemaal content van ben, is de binnenkant. Ik weet niet hoe een gezigzagde enkele naadomslag er bij jullie uitziet, maar bij mij trekt dat op niks. Eén blik op de binnenkant en iedereen ziet hoe ‘zelfgemaakt’ het is.
Maar, dit postje van Mme zat nog in mijn hoofd en zowaar, de Engelse naad doet dat fantastisch. En nog eens des te meer omdat de naadwaarde 1/2 inch en mijn naaimachine geen vriendjes zijn. Maar eerst eens stikken op 3 mm en daarna op 1cm, dat lukt perfect!
En nu eens een bezoekje aan’t stoffenwinkelke voor een mooi effen stofje van deftige kwaliteit…
Miestaflet 