Bastia

 

Ik was 11 toen we in de lagere school als opdracht handwerk een babytruitje breiden. Ik herinner me vaag mijn pastelblauw en -roze truitje met vliegtuigknoopjes. En ik kan me voorstellen dat mijn tante het babycadeautje snel weggemoffeld heeft want ik heb het daarna nooit meer terug gezien 😉 .

Maar zie, meer dan 20 jaar later kreeg de breimicrobe me terug te pakken. Toen ik vorige maand onverwachts enkele daagjes in Gent doorbracht, laadde ik mijn valies op de terugweg met wat extra kilo’s Nederlandstalig leesvoer.

Toen ik in Jules en Julie voor groot en klein bladerde, viel mijn oog direct op het Bastia – vestje.

In vergelijking met naaien gaat breien tergend traag. Maar het meeneem-gehalte van zo’n breiwerk, dat is toch echt fijn. Wachten wordt plots zoveel plezanter. 

Breileek zijnde, liep ik wel eens vast. Maar gelukkig maakt internet de wereld zoveel kleiner en was het Julie zelf die me op instagram en per mail terug op het juiste spoor zette. 

Ik koos toevallig een gelijkaardige tint als het voorbeeld in het boek, maar het past zo mooi bij haar oogjes, meneer 😉

————————————————

It’s starting to look like Fall, here in Texas and I took my middle girl to a clothing store for some much needed pants. They had a -40% deal going on and I used some rewards so I ended up paying twenty-ish dollars for 3  brandnew pairs of pants (and I even got a $25 reward to spend in December. Gosh… that’s just too cheap to be right). With all this I felt a little crazy, knowing that I could buy a perfectly knitted sweater for less than the money I spend on wool earlier.  

But I guess handmade is not about money, it’s about love, sustainability and about perfect imperfections, right? 

Pattern: Bastia, 4y, Jules en Julie voor groot en klein