Over apen, hertjes en beren

Een paar weken voor Kerst zat dit boek ein-de-lijk in mijn brievenbus. Juij.

Feestjurkjes, dat was het plan. En zo geschiedde.

U bent de dierenprints in blogland ongetwijfeld al beu gezien. Na-aperij eerste klas, vergeef me. Maar toen ik tijdens de Thanksgivingsale de stoffen hier voor een appel en een eitje kon scoren, kon ik het echt niet laten.

Terwijl mijn hart smolt, zeker bij de lieflijke hertjes-tafereeltjes, vond de man des huizes het maar niks. Het compromis: dieren-feestjurkjes bij mijn kant van de familie, geen dieren-feestjurkjes bij zijn kant van de familie.

Op kerstavond droegen ze er een bling-bling ceintuurtje bij. Ondertussen dragen ze de jurkjes doordeweeks gewoon zonder. Want de dochters spannen mee met hun mama en vinden ze wel mooi. Ha!